Παρασκευή 14 Μαρτίου 2014
Ετικέτες
ιαματικά λουτρά,
καλόγρια,
κατω αχαια,
ξενοδοχεία,
πατρα,
πελοποννησος,
hotel greece,
hotels,
kalogria beach,
kato achaia,
patra,
peloponnisos,
vacations
Τετάρτη 12 Μαρτίου 2014
Καλάβρυτα
|
Achaia Clauss
Πάτρα, 1854
Ο Βαυαρός Γουσταύος Κλάους, γοητευμένος από την πολιτιστική ποιότητα της Αχαϊκής πρωτεύουσας και την γευστική δυναμική των αμπελιών της, αποφασίζει να δημιουργήσει την πρώτη οινική κοινότητα της Ελλάδας.
Κτίζει ένα οικιστικό συγκρότημα με καθεδρικούς πύργους σε σχήμα κωδωνοστασίου, που δίνει τη δυνατότητα σε ένα ολόκληρο χωριό να ζει, να εργάζεται και να αναπτύσσεται, γύρω από τον κεντρικό πυρήνα της οινοποιίας.
Στην πορεία του χρόνου, το πάθος και η σοφία του Γουσταύου, μεταμόρφωσαν την μικρή οινοποιία σε ένα οινικό συγκρότημα, που γίνεται το λίκνο κρασιών-θρύλων. Το 1873 δημιουργείται το θερμό, βαθυπόρφυρο, επιδόρπιο, γλυκό και ατίθασο κρασί, η Μαυροδάφνη.
Λίγο αργότερα, το άρωμα και δυναμική του Μοσχάτου Πατρών θα δημιουργήσει το ομώνυμο κρασί με την εύθραυστη γοητεία. Η χρονιά του 1901, σημαδεύεται από τη σοδειά που ο Γουσταύος Κλάους φέρνει από τις ορεινές πλαγιές των Καλαβρύτων και εμφιαλώνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα την Δεμέστιχα.
Η Δεμέστιχα γίνεται η Πρέσβειρα των Ελληνικών μεθόδων οινοποίησης και καταργεί τα σύνορα καθώς εξαπλώνει ραγδαία τη φήμη της οινοποιίας του Γουσταύου στα πέρατα της γης. Βάζοντας τα θεμέλια της λόγιας οινοποίησης, παρέδωσε στους μεταγενέστερους συνεχιστές του έργου του την αγάπη και την ευταξία της γης και του τόπου που τον δέχτηκε και τον φιλοξένησε.
Ο Βαυαρός Γουσταύος Κλάους, γοητευμένος από την πολιτιστική ποιότητα της Αχαϊκής πρωτεύουσας και την γευστική δυναμική των αμπελιών της, αποφασίζει να δημιουργήσει την πρώτη οινική κοινότητα της Ελλάδας.
Κτίζει ένα οικιστικό συγκρότημα με καθεδρικούς πύργους σε σχήμα κωδωνοστασίου, που δίνει τη δυνατότητα σε ένα ολόκληρο χωριό να ζει, να εργάζεται και να αναπτύσσεται, γύρω από τον κεντρικό πυρήνα της οινοποιίας.
Στην πορεία του χρόνου, το πάθος και η σοφία του Γουσταύου, μεταμόρφωσαν την μικρή οινοποιία σε ένα οινικό συγκρότημα, που γίνεται το λίκνο κρασιών-θρύλων. Το 1873 δημιουργείται το θερμό, βαθυπόρφυρο, επιδόρπιο, γλυκό και ατίθασο κρασί, η Μαυροδάφνη.
Λίγο αργότερα, το άρωμα και δυναμική του Μοσχάτου Πατρών θα δημιουργήσει το ομώνυμο κρασί με την εύθραυστη γοητεία. Η χρονιά του 1901, σημαδεύεται από τη σοδειά που ο Γουσταύος Κλάους φέρνει από τις ορεινές πλαγιές των Καλαβρύτων και εμφιαλώνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα την Δεμέστιχα.
Η Δεμέστιχα γίνεται η Πρέσβειρα των Ελληνικών μεθόδων οινοποίησης και καταργεί τα σύνορα καθώς εξαπλώνει ραγδαία τη φήμη της οινοποιίας του Γουσταύου στα πέρατα της γης. Βάζοντας τα θεμέλια της λόγιας οινοποίησης, παρέδωσε στους μεταγενέστερους συνεχιστές του έργου του την αγάπη και την ευταξία της γης και του τόπου που τον δέχτηκε και τον φιλοξένησε.
Πάτρα, 1919
Η ΑΧΑΪΑ CLAUSS περνάει σε Ελληνικά χέρια. Αρχίζει ο σταδιακός εκσυγχρονισμός των εγκαταστάσεων και των τεχνικών μεθόδων οινοποίησης. Διατηρείται το παραδοσιακό κομμάτι της οινοποιίας, σαν το αδιάσειστο τεκμήριο της συμβολής της ΑΧΑΪΑ CLAUSS στο ρίζωμα του εκλεπτυσμένου οίνου στην Ελληνική πραγματικότητα. Η φήμη της ΑΧΑΪΑ CLAUSS έχει εξαπλωθεί σε περισσότερες από 40 χώρες του κόσμου. 156 Διεθνείς διακρίσεις, 15 μεγάλα βραβεία, 51 χρυσά, 38 αργυρά μετάλλια και αμέτρητα διπλώματα, φιλοξενούνται στην Κάβα Δανιηλίδος και μαρτυρούν το κύρος της ΑΧΑΪΑ CLAUSS στην παγκόσμια αγορά του κρασιού. Η αγάπη της για το καλό κρασί, η εμμονή της στην βελτίωση της ποιότητας και η αναμφισβήτητη τεχνογνωσία της, την κατατάσσουν ανάμεσα στις ανταγωνιστικότερες οινοποιίες του κόσμου, που προσβλέπει στην ανάδειξη των κρυμμένων μυστικών του Ελληνικού Αμπελώνα και στην αξιοποίηση τους στο μέγιστο δυνατό. |
Κάτω Αχαΐα
Ιστορία
Στην Κάτω Αχαΐα πιστεύεται ότι βρισκόταν η αρχαία πόλη Δύμη. Έχουν βρεθεί λείψανα αρχαίου οικισμού και τείχους, λείψανα ρωμαϊκών χρόνων ενώ κοντά στην κωμόπολη βρίσκεται και το Τείχος Δυμαίων.
Η σημερινή κωμόπολη άγνωστο ακριβώς πότε κατοικήθηκε μετά την εγκατάλειψη της αρχαίας πόλης πιθανότατα να συνέχισε να υπάρχει μικρός οικισμός. Το 1205 αλλά και το 1700 αναφέρεται στην περιοχή χωριό Αχαία όπου έγινε εγκατάσταση Σλάβων, αλλά άγνωστο ποιο χωριό είναι, η Άνω ή η Κάτω Αχαΐα.
Το 1807 πέρασε από την περιοχή ο Κολοκοτρώνης και πυρπόλησε τον πύργο του Σαίτ Αγά Οθωμανού, ιδιοκτήτη τότε της περιοχής. Η κοντινή παραλία χρησιμοποιήθηκε πολλές φορές κατά την επανάσταση του 1821 για αποβίβαση στρατευμάτων. Το 1816 ο Πουκεβίλ αναφέρει ότι είχε 30 καλύβες, το 1828 αναφέρεται ότι είχε 40 οικογένειες και 48 το 1851.
Με το Β.Δ. 8/4/1835 η Κάτω Αχαΐα αποτέλεσε δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Δύμης με έδρα την Άνω Αχαΐα. Κατά άλλους ο δήμος υπήρχε ήδη από το 1832.
Το 1912 με τον Ε.τ.Κ. 14/2/1912 και τον νόμο ΔΝΖ΄4057 διαλύθηκαν οι δήμοι και η Κάτω Αχαΐα έγινε ανεξάρτητη κοινότητα έως το 1998 όπου με το Σχέδιο Καποδίστριας έγινε πάλι δημοτικό διαμέρισμα αλλά κι έδρα του νέου δήμου Δύμης. Από το 2010 αποτελεί έδρα του Δήμου Δυτικής Αχαΐας.
Ιερός ναός Αγίου Ιωάννου του προδρόμου Κάτω Αχαΐας:
Προοίμιο: Ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος είναι ο πολιούχος της Κάτω Αχαΐας και της Δύμης από την βυζαντινή εποχή μέχρι και σήμερα. Οι Ευρωπαίοι περιηγητές από την εποχή της τουρκοκρατίας αναφέρουν ότι ο Ναός του Αγίου ήταν προσκύνημα για ολόκληρη τη Δύμη και ευρύτερα για την Δυτική Αχαΐα.
Α. Ο Βυζαντινός Ναός του Αγίου Ιωάννου Κάτω Αχαΐας (1200; - 1952) Κτίστηκε προ του 1400, ίσως και παλαιότερα, πάνω στα ερείπια αρχαίου ναού. Στους τοίχους του είχαν εντοιχιστεί κομμάτια ή και πλάκες μαρμάρινες από τα αρχαία ερείπια. Η γνώμη μερικών ότι ο Ναός κτίσθηκε γύρω στο 1700 δεν ευσταθεί, διότι τότε η Κάτω Αχαΐα και η ευρύτερη περιοχή ήταν ερημωμένη από τους Τούρκους κατακτητές (1460), ενώ οι κάτοικοι δεν ξεπερνούσαν τις 10 με 15 οικογένειες που διέμεναν σε καλύβες, όπως αναφέρουν ξένοι περιηγητές. Ο Βυζαντινός Ιερός Ναός του Αγίου Ιωάννου ήταν αρκετά μεγάλος, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι κτίσθηκε σε εποχή που η Κάτω Αχαΐα ήταν πολυάνθρωπος. Τέτοιες εποχές ήσαν η εποχή της Δανιηλίδος που η Κάτω Αχαΐα ή Μορέας ήταν κέντρο της μεταξο-καλλιέργειας (γύρω στο 900 μ. Χ.), και η εποχή της Φραγκοκρατίας (1205-1427). Επίσης πρέπει να υπογραμμισθεί ότι μεταξύ του 1200 και του 1400 κτίσθηκαν και επισκευάσθηκαν ναοί και μοναστήρια σε όλη τη Δύμη. Το 1853 έγινε μεγάλη επισκευή του βυζαντινού αυτού Ναού. Ο ναός κατεδαφίσθηκε το 1952, για να γίνει πλατεία και να ανοίξει η οδός Αποστόλου Ανδρέα. Δίπλα από τον Ι. Ναό Τιμίου Σταυρού υπάρχει σήμερα περιφραγμένος χώρος που βρισκόταν η Αγία Τράπεζα του βυζαντινού Αγιάννη.
Β. Ο παλαιός Ναός του Αγίου Ιωάννου Κάτω Αχαΐας (1928-2008) Ο θεμέλιος λίθος του ναού ετέθη στις 4 Νοεμβρίου 1928 από τον τότε μητροπολίτη Πατρών Αντώνιο. Έκτοτε συνεχίστηκαν οι εργασίες ανεγέρσεως του ναού με βραδύ ρυθμό. Το 1932 συνεχιζόταν η τοιχοποιία. Η στέγαση του ναού (τρούλος) κατά πληροφορίες γερόντων έγινε το 1936-1937. Τα επιχρίσματα έγιναν το 1946-1947. Τα εγκαίνια του Ναού έγιναν το 1947 υπό του τότε Μητροπολίτου Πατρών Θεοκλήτου, οπότε και άρχισε ο Ναός να λειτουργεί κανονικά. Η σπουδαία αγιογράφηση έγινε το 1972 υπό του αγιογράφου Σπύρου Ψαρρού. Ο περικαλλής ναός κατεστράφη στις 8 Ιουνίου 2008 από τον σεισμό.
Γ. Ο νέος Ιερός Ναός του Αγίου Ιωάννου Κάτω Αχαΐας (2013-…) Όλος ο λαός της Κάτω Αχαΐας αφού πόνεσε και έκλαυσε για την καταστροφή του λαμπρού ναού του Αγίου Ιωάννου, συστρατεύεται ήδη και με πίστη στο Θεό και στον προστάτη μας πολιούχο Άγιο Ιωάννη ξεκινάει ένα μεγάλο και θεάρεστο έργο. Να ανεγείρει ένα νέο Ναό σύγχρονο και αντάξιο του Βυζαντινού ναού και του φημισμένου παλαιού Αγιάννη.
Ιερός ναός Ζωοδόχου πηγής Κάτω Αχαΐας :
(ιστορικά στοιχεία)
Η Κάτω Αχαΐα είχε δύο παλαιότατους Βυζαντινούς Ναούς, τον παλαιό «ΑΪ ΓΙΑΝΝΗ», στην πλατεία Δημοκρατίας και τη «ΖΩΟΔΟΧΟ ΠΗΓΗ» ή «ΠΑΝΑΓΙΤΣΑ», στην οδό Φαιστού. Δύο ιερές παρακαταθήκες και κληρονομιά, που μας άφησαν οι πρόγονοί μας. Ο σημερινός Ναός της «ΠΑΝΑΓΙΤΣΑΣ» είναι του 12ου αιώνος, όπως υποθέτουν οι ειδικοί μελετητές. Στην άποψη αυτή συνηγορεί το γεγονός ότι τα Μοναστήρια της Μόβρης και άλλοι βυζαντινοί Ναοί της Δύμης χτίστηκαν την ίδια εποχή (12ος αιών). Την εποχή αυτή η Δύμη γενικά και η Κάτω Αχαΐα ειδικότερα παρουσιάζουν οικονομική ανάπτυξη και ακμή σε πληθυσμό. Φαίνεται ότι μεταξύ 12ου και 15ου αιώνα οι Έλληνες συσπειρώνονται γύρω από την Ορθόδοξη Εκκλησία τους και αντιδρούν στους Φράγκους και στον προσηλυτισμό της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας. Τότε χτίστηκαν σε όλη τη Δύμη Μοναστήρια και Εκκλησίες ή ανακαινίστηκαν παλαιότεροι Ναοί. Εκείνα τα χρόνια της Φραγκοκρατίας πιθανόν χτίστηκαν ή ανακαινίστηκαν οι δύο βυζαντινοί Ναοί της Κάτω Αχαΐας, ο «ΑΪ ΓΙΑΝΝΗΣ» και η «ΖΩΟΔΟΧΟΣ ΠΗΓΗ», έργα της θρησκευτικής ευλάβειας των προγόνων μας, ιερά κέντρα λατρείας και προπύργια εθνικής συσπείρωσης. Μετά τις σφαγές των κατοίκων από τους Τούρκους κατακτητές το 1458 και το 1460 η Κάτω Αχαΐα σχεδόν ερημώθηκε. Οι περιηγητές μιλούν για τους επόμενους αιώνες της Τουρκοκρατίας για λίγους πτωχούς γεωργούς που κατοικούσαν σε καλύβες. Δεν μπορούσαν τότε 70-80 σκηνίτες να χτίσουν ναούς. Η «ΠΑΝΑΓΙΤΣΑ» είναι χτισμένη επάνω στα ερείπια του αρχαίου ναού του Ασκληπιού, θεού της Υγείας. Δίπλα ήσαν τα θαυμάσια λουτρά της αρχαίας Δύμης, δηλαδή όλος ο χώρος ήταν αφιερωμένος στην Υγεία. Τι πιο φυσικό λοιπόν οι πρώτοι Χριστιανοί να έφτιαξαν τον Ναό τους στον καθιερωμένο ιερό χώρο της Υγείας και να τον αφιέρωσαν στην Ζωοδόχο Πηγή, που ήταν πάροχος υγείας στους Χριστιανούς. Και μη λησμονούμε και τούτο, ότι οι Έλληνες ήσαν θρησκευόμενοι, εδέχθησαν τον Χριστιανισμό, αλλά εκράτησαν μερικές παραδόσεις τους, αγνές και ανθρώπινες, μέσα στην νέα θρησκεία τους με τις ευλογίες της Εκκλησίας τους. Οι ξένοι περιηγητές αναφέρουν ύπαρξη κάποιων αρχαίων ερειπίων, κιόνων κ.λ.π. στον αύλειο χώρο της «ΠΑΝΑΓΙΤΣΑΣ». Κάπως έτσι ξεκίνησε η βυζαντινή «ΠΑΝΑΓΙΤΣΑ» και ο βυζαντινός «ΑΪ ΓΙΑΝΝΗΣ» της Κάτω Αχαΐας ως και όλοι σχεδόν οι ναοί των πρώτων Ελλήνων Χριστιανών και έτσι σώθηκε ο Ελληνισμός αγκαλιάζοντας τον Χριστιανισμό. Ο ιερός Ναός της «ΠΑΝΑΓΙΤΣΑΣ», πρέπει να υπέστη πολλές ανακαινίσεις και επισκευές δια μέσου των αιώνων. Στις ημέρες μας έγινε ριζική ανακαίνιση το 2008 με προσθήκες και εξωραϊσμούς και σήμερα αναδείχθηκε σε ένα περικαλλές εκκλησάκι γεμάτο ιστορία και παραδόσεις, γεμάτο θρησκευτική λαμπρότητα και μυσταγωγία, που μιλάει στις ψυχές των χριστιανών και στις ιερές ακολουθίες υποβάλλει τους πιστούς σε ευλάβεια και μυστική ανάβαση από γης εις ουρανόν.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)